05.06.2018.
Žepa je simbol jednog od najtežih stradanja pripadnika Vojske Republike Srpske u proteklom ratu. U jednom danu je ubijeno, a potom masakrirano 45 boraca. Muslimanske formacije napale su ih iz zasjede, uprkos dogovoru da će propustiti vojnu kolonu do radio-relejnog čvorišta na Velikom Žepu. Od tada je prošlo 26 godina.
Imao je sreće da preživi, ali Ostoja Simić 26 godina iznova preživljava stradanje rođaka, komšija prijatelja.
Iznova bolan i povratak na stratište, kaže, dug je koji do života neće odužiti.
“Bila su to dva dana pakla.Rat nije bio ni počeo, a ono što je najvrijednije bilo i najbolje momke tada smo izgubili”, kaže Simić.
I nakon četvrtog juna 1992. godine, a potom i maja 1993., kada je Žepa u Savjetu bezbjednosti, uz Srebrenicu, proglašena zaštićenom zonom, konstantno su muslimanske jedinice izvodile ofanzivne i diverzantske atake na srpska sela i stanovništvo. Do konačnog razoružavanja muslimanskih jedinica u julu 1995., sve akcije Vojske Republike Srpske bile su iznuđene, radi zaštite srpskih sela i stanovništva.
Pomen stradalim na Žepi najbolniji porodicama. Pravdu očekuju i od sudova, ali i od institucija Srpske, jer i pored obećanja mnogi od potomaka nemaju posao.
“Sve dok smo mi živi pokušavaćemo da naučimo i naša pokoljenja da dolaze tu, da se poklone njihovim sjenama”, istakla je Milojka Jokić, supruga poginulog borca Vojske Republike Srpske.
Dva dana je trajalo izvlačenje preživjelih, ranjenih, ubijenih. I tokom operacije spasavanja stradala su tri pripadnika.
