U aprilu 1994. godine NATO je dobio zadatak — zaštitu muslimanskih enklava, što mu je omogućilo da i pri najmanjem incidentu upotrebi silu. Od tada počinju da se beleže i prvi udari na kopnene ciljeve VRS.
Prvi udari su zabeleženi 10. i 11. aprila 1994. godine, kada su na zahtev komandanta UNPROFOR-a britanskog generala Majkla Rouza NATO avioni tipa F-16 °C i F/A-18C bombardovali srpske položaje oko Goražda.
Time je ratovanje u Bosni i Hercegovini dobilo novu dimenziju. Pet dana kasnije ponovo su bombardovani srpski položaji oko Goražda, s tim što je sad krajnji rezultat bio povlačenje srpskih snaga na početne položaje.
Ovaj put i NATO je pretrpeo svoje prve gubitke: prilikom izviđanja položaja kod Goražda 15. aprila, lakim vođenim raketama oštećen je francuski palubni lovac bombarder Dassault etendard IVP (br.115), dok je 16. aprila lakoprenosivim raketnim sistemom 9K38 igla oboren britanski mornarički lovac Sea harrier (oznake: XZ 498) iz 801. skvadrona Kraljevske ratne mornarice, sa pilotom potpukovnikom Nikom Ričardsom koji je imao tu sreću da se katapultira i da padne na teritoriju pod kontrolom muslimanskih snaga.
U samim akcijama oko Goražda učestvovali su i pripadnici elitne britanske jedinica SAC koji su imali ulogu oficira za navođenje avijacije.
Izvor – Wikpedia